วันอังคารที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

10ประการที่สูญเสียไปอย่างไร้ประโยชน์


จากคำกล่าวที่เยี่ยมยอดของ
ท่าน อิบนุกอยยิม อัลเญาซีย์ (ขออัลลอฮฺเมตตาต่อท่าน)

10ประการที่สูญเสียไปอย่างไร้ประโยชน์

ความรู้...ที่ไม่ได้ถูกนำมาปฏิบัติ

การงาน...ที่ปราศจากความบริสุทธิ์ใจและไม่มีแบบอย่าง

ทรัพย์สมบัติ...ที่มิได้ถูกใช้จ่ายไป ดังนั้นเขาก็มิได้มีความสุขกับการเก็บสะสมมันไว้ใน
โลกดุนยา และ มิได้ถูกนำมาใช้ก่อนที่เขาจะไปสู่อาคิเราะฮฺ

หัวใจ...ที่ปราศจากความรัก ความคิดถึง และ ความสนิทสนมใกล้ชิด
ต่ออัลลอฮฺซุบฮานะฮูวะตะอาลา

ร่างกาย...ที่เว้นว่างจากการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา

ความรัก...ที่ไม่ได้ผูกติดอยู่กับความพึงพอใจของผู้เป็นที่รัก(หมายถึง อัลลอฮฺตะอาลา) และ
ไม่ได้ผูกติดอยู่กับการปฏิบัติตามคำสั่งของพระองค์

เวลา...ที่ว่างเว้นไปจากการชดเชย(ทำดีลบล้างความผิด) และการรีบเร่ง
หรือ ฉวยโอกาศในการทำความดี และใกล้ชิดต่อพระองค์

ความคิด...ที่วนเวียนอยู่กับสิ่งที่ไร้ประโยชน์

การรับใช้...ผู้ที่ไม่ได้ทำให้การรับใช้ของเขานั้นได้ทำให้เขาใกล้ชิดกับอัลลอฮฺตะอาลา
และมิได้นำผลประโยชน์ใดๆมาสู่เขาเลยในโลกดุนยานี้

ความกลัว... และการตั้งความหวังของเขา ต่อคนที่ตัวของเขาเองก็อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ คือ
เขาเองก็เปรียบเหมือนเชลยที่ถูกคุมขัง ไม่มีกรรมสิทธิ์ในตัวของเขาเอง ทั้งในเรื่องของ
การระมัดระวัง ผลประโยชน์ ความตาย การมีชีวิต และ การฟื้นคืนชีพ

- และความเสียหายที่ใหญ่หลวงที่สุดก็คือความเสียหายสองอย่าง ซึ่งทั้งสองอย่างนั้นเป็นพื้นฐานของความเสียหายทั้งหลาย สองอย่างนั้นก็คือ หัวใจที่เสียหาย และ เวลาที่เสียหาย

-หัวใจที่เสียหายอันเนื่องมากจากการให้อิทธิพลของดุนยาอยู่เหนืออาคีเราะฮฺ

-เวลาที่เสียหายอันเนื่องมาจากความหวังอันยาวไกล(ความเพ้อฝัน-ความหวังลมๆ แล้งๆ)) ดังนั้นความเสียหายทั้งหมดจึงถูกรวมเอาไว้ในการตามอารมณ์ใฝ่ต่ำ และความหวังอันยาวไกล

ในขณะที่คุณงามความดีถูกรวมไว้ในการปฏิบัติตามทางนำและการเตรียมตัวให้พร้อม
เพื่อการพบ(อัลลอฮฺ)และอัลลอฮฺทรงเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือ

(จากกิตาบ ฟะวาอิด ของท่าน อิบนุกอยยิม อัลเญาซียะฮ 120/121)

แปลโดย Alif Taopalee
www.facebook.com/ALIFZA

من روائع ابن القيم قوله:
عشرة أشياء ضائعة لا ينتفع بها
علم لا يعمل به
وعمل لا اخلاص فيه ولا اقتداء
ومال لا ينفق منه فلا يستمتع به جامعة في الدنيا ولا يقدمه امامه الى الآخرة
وقلب فارغ من محبة الله والشوق اليه والأنس به
وبدن معطل من طاعته وخدمته
ومحبة لا تتقيد برضاء المحبوب وامتثال أوامره
ووقت معطل عن استدراك فارطه أو اغتنام بره وقربه
وفكر يجول فيما لا ينفع
وخدمة من لا تقربك خدمته الى الله ولا تعود عليك بصلاح دنياك
وخوفك ورجاؤك لمن ناصيته بيد الله وهو أسبر فى قبضته
ولا يملك لنفسه حذرا ولا نفعا ولا موتا ولا حياة ولا نشورا
وأعظم هذه الاضاعات اضاعتان هما أصل كل اضاعة اضاعة القلب ،
واضاعة الوقت فاضاعة القلب من ايثار الدنيا على الآخرة
واضاعة الوقت من طول الأمل فاجتمع الفساد كله فى اتباع الهوى وطول الأمل
والصلاح كله فى اتباع لهدى والاستعداد للقاء والله المستعان

هذا من كتاب الفوائد لابن قيم الجوزية: ص (120/121

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น